W ramach „Roku Kobiet z ASP” zapraszamy na spotkanie z Elżbietą Jabłońską

V SPOTKANIE AUTORSKIE z cyklu 100 ARTYSTEK na 100
w ramach „Roku Kobiet z ASP”

21 listopada 2019, godz. 18.00 (czwartek)
Sala „U Samurajów”, Gmach Główny Muzeum Narodowego w Krakowie, ul. 3 Maja 1
Na spotkaniu w Muzeum Narodowym Elżbieta Jabłońska opowie o swoich pracach. Po spotkaniu odpowie na pytania, które możecie wrzucać do specjalnie przygotowanych skrzynek, umieszczonych w budynku ASP przy pl. Matejki 13 oraz w budynku Muzeum Narodowego.
Na końcu zrobimy wspólne HERstoryczne zdjęcie, na którym nie może Was zabraknąć!
Elżbieta Jabłońska to urodzona w 1970 r. artystka, która realizuje swoje działania głównie w formie instalacji, fotografii, performance oraz działań czasowo-przestrzennych. w latach 1990-1995 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1996 r. pracuje w Zakładzie Rysunku UMK w Toruniu. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. w jej dorobku znajdują się działania długofalowe oparte na współpracy z instytucjami kultury i publicznością (www.nieuzytkisztuki.pl), projekty aktywizujące różne środowiska (Poręcz, Kijów, Ukraina, 2015) oraz działania kuratorskie (Powtarzam je by doścignąć, Muzeum Sztuki, Łódź, 2009).
Sztuka Elżbiety Jabłońskiej jest silnie zakorzeniona w doświadczeniu codzienności. Artystka dowartościowuje tę z pozoru nudną codzienność poprzez zwrócenie uwagi na zwykłe, powtarzalne czynności i rytuały, odnajdując w nich nieoczekiwane znaczenia i odkrywając ich swoiste piękno. Dokonuje tego przede wszystkim z osobistej perspektywy kobiety i matki, podejmując grę z przypisanymi tym kategoriom kulturowymi i społecznymi wzorcami. Działania artystki są więc jednocześnie dostrzeżeniem i docenieniem czynności tradycyjnie postrzeganych jako kobiece, jak i feministycznym, pełnym ironii komentarzem wobec narzuconym kobietom rolom. w pracy Przez żołądek do serca (2001), artystka wyprawia ucztę dla gości wernisażu; w Supermatce (2002) pozuje wraz z synem Antosiem przebrana w kostiumy komiksowych superbohaterów; w Białym Mazurze (2003), wciela się w kobietę krzątającą się w ponadnaturalnej wielkości kuchni. Innymi pracami, w których Jabłońska odkrywa wartość w banalnych obrazach rzeczywistości to prace z cyklu Przypadkowe przyjemności (2005-2006). Jest to np. seria powiększonych kadrów wyglądających jak bajecznie kolorowe i ułożone w wyrafinowane kompozycje potrawy, gdy tymczasem przedstawiają zwykłe resztki jedzenia. Inną Przypadkową przyjemnością są zdjęcia poskładanego prania, tworzącego abstrakcyjne kompozycje, czy trzaskanie drzwiami ponadwymiarowej szafy ustawionej w przestrzeni galerii Arsenał w Białymstoku.

Przedmiotem refleksji artystki jest również możliwość społecznego zaangażowania sztuki i artystów, jak np. w pracy z cyklu Pomaganie (2003) która składa się z przemielonych banknotów oraz wyhaftowanej srebrną nicią makatki– autentycznego anonsu bezrobotnej kobiety z Łodzi, za którego wykonanie artystka wynagrodziła kobietę własnym honorarium za udział w wystawie. Podczas Biennale Sztuki w Łodzi (2004) artystka zorganizowała bankiet dla bezrobotnych pracowników dawnego Unionteksu. Podczas Biennale w Pradze w 2005 roku pomagała przy instalowaniu prac innych artystów, zaś na wystawie „Święto Kobiet” w tym samym roku w Krakowie zorganizowała warsztaty z bezdomnymi i bezrobotnymi mężczyznami, podczas których wspólnie wykonywali tulipany z origami, które następnie były przez nich wręczane kobietom na ulicach. w 2006 roku zaprosiła grupę samotnych matek z dziećmi na oprowadzenie po Muzeum Narodowym w Krakowie.
Ważną częścią twórczości Elżbiety Jabłońskiej jest praca z słowem, jak np. neony – przepisany dziecięcym pismem cytat z indyjskiego mistrza medytacji Atisy: Czy twój umysł jest pełen dobroci? (2005), czy rewitalizacja neonu Nowe Życie (2010), który odtąd podróżuje z miejsca na miejsce i w nowych kontekstach rzeczywiście otrzymuje nowe życie. Kolejną pracą jest zainstalowany w kontekście site-specyfic neon Różowy (2014) nawiązujący do prac Marii Pinińskiej-Bereś.
Jednym z nowszych projektów artystki jest Partytura na głosy zwierzęce (od 2015) – oparty na współpracy z wieloma środowiskami, od pracowników bydgoskiego ogrodu zoologicznego zaczynając, przez muzyków, chórzystów i odbiorców. Jest to próba przeniesienia zarejestrowanych dźwięków wydawanych przez zwierzęta żyjące w bydgoskim ogrodzie zoologicznym na język współczesnego zapisu muzycznego. z kolei Nieużytki Sztuki (2015) to projekt bezpłatnej dzierżawy terenów zielonych, trawników, kawałków ziemi, przyległych do publicznych galerii i muzeów, zapraszający odbiorców do procesu interwencji w te przestrzenie.
Zapraszamy!
 
Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/1189291164565292/
Organizatorki:
Zespół sterujący Rokiem Kobiet z ASP
w składzie: Iwona Demko, Agnieszka Marecka, Edyta Mąsior
Wsparcie finansowe:
JM Rektor ASP w Krakowie prof. Stanisław Tabisz
Autorka tekstu informacyjnego o Elżbiecie Jabłońskiej:
Agnieszka Górnicz