O Wydziale

Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki (wcześniej Wydział Konserwacji Zabytków) powstał w roku 1950 jako wyraz zainteresowań konserwacją dzieł sztuki, jakie ożywiało krakowskie środowisko artystyczne od kilku pokoleń. Przez pewien czas funkcjonował on jako rodzaj specjalizacji zawodowej po pierwszych latach kształcenia ogólnoplastycznego (malarstwa, rzeźby), następnie, do 1972 jako odrębna jednostka, kształcąca konserwatorów – restauratorów na poziomie uniwersyteckim.

Celem Wydziału jest kształtowanie przyszłych konserwatorów pod kątem przygotowania ich do samodzielnej, twórczej pracy na polu technicznej i estetycznej konserwacji zabytków sztuki, ich naukowego badania, rekonstrukcji, aranżacji w pierwotnym lub wtórnie ukształtowanym otoczeniu. Zajęcia mają formę wykładów, ćwiczeń oraz praktyk zawodowych odbywanych w terenie i instytucjach muzealnych. Wydział prowadzi bibliotekę i archiwum. Jego pracownicy i zapraszani specjaliści różnych dziedzin konsultują prace magisterskie: samodzielne realizacje konserwatorskie wykonywane pod kierunkiem promotora, którym towarzyszy opracowanie o charakterze naukowym. Wydział od wielu lat należy do ENCoRE (European Network for Conservation/Restoration Education). Posiada uprawniania do prowadzenia przewodów doktorskich i habilitacyjnych.

Istotną rolę odgrywa rozwój zawodowy kadry pedagogicznej, unowocześnianie infrastruktury, publikacja osiągnięć (wystawy, wydawnictwa, konferencje naukowe). Wydział współpracuje stale z różnymi instytucjami krajowymi i zagranicznymi.