Strona główna Wystawy dostępna jest pod następującym adresem: Wystawa Końcoworoczna 2023.
Wystawę śledzić można także na facebooku oraz instagramie pod hashtagiem #wystawawkirds2023.
Katedra Konserwacji i Restauracji Malowideł Ściennych
Pracownia Konserwacji i Restauracji Malowideł Ściennych
kierowniczka pracowni: dr hab. Grażyna Schulze-Głazik, prof ASP
dr Anna Forczek-Sajdak, mgr Regina Główczak, mgr Karolina Molga
W ramach zajęć z przedmiotu Konserwacja i Restauracja Malowideł Ściennych studentki i studenci V roku mieli możliwość odwiedzenia wyjątkowych zabytków Dolnego Śląska, takich jak klasztor w Lubiążu, wieża książęca w Siedlęcinie oraz późnoromański kościół pw. Św. Jana i Katarzyny w Świerzawie.
Opactwo cysterskie w Lubiążu (woj. dolnośląskie) zaliczane jest do największych klasztornych założeń architektonicznych w Europie. Jego obecny kształt jest wynikiem barokowej przebudowy, w ramach której wzniesiono nowy kompleks klasztorny. W dobie baroku klasztor był jednym z najważniejszych ośrodków artystycznych i intelektualnych Śląska, gdzie działali wybitni twórcy, jak Michael Leopold Willmann, Mathias Seinl, Karl Dankwart, Feliks Anton Scheffler czy Philip Christian Bentum. Kasata opactwa lubiąskiego miała miejsce w 1810 r. Od tej pory rozpoczął się powolny proces jego niszczenia. Po obiekcie oprowadzała studentów pani dr hab. Grażyna Schulze-Głazik, prof. ASP, która od 1996 roku zajmowała się konserwacją i restauracją malowidła Philipa Christiana Bentuma w sali biblioteki klasztornej.
Wieża mieszkalna w Siedlęcinie (woj. dolnośląskie) została wzniesiona w XIV w. Jest jedną z najstarszych tego typu wież w Europie. Do dziś zachowały się w niej oryginalne drewniane stropy. Na szczególną uwagę zasługują malowidła ukazujące legendę o sir Lancelocie z Jeziora. Uzupełnienie zwiedzania stanowił wykład dr Doroty Białek-Kosteckiej, która brała udział w konserwacji i restauracji malowideł. Przybliżyła studentom informacje z zakresu techniki i technologii wykonania oraz złożonej problematyki ikonograficznej.
W kościele pw. Św. Jana i Katarzyny w Świerzawie od 1977 r. prowadzone były prace konserwatorskie z udziałem pracowników i studentów Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. W wyniku prac odkryto bogate nawarstwienia malarskie próźnoromańskie i gotyckie. Kościół w Świerzawie należy do grupy jednonawowych kościołów, licznie zachowanych na Dolnym Śląsku. Czas powstania określany jest na 2 ćw. XIII w. Na ścianie i sklepieniu apsydy odkryto cztery warstwy bardzo cennych malowideł, z których najstarszą warstwę stanowią dekoracje z XIII w., związane z symboliką Drzewa życia. Kolejne dekoracje stanowią dekoracje figuralne i ornamentalne, o niezwykłej wartości.
Wyjazd był możliwy dzięki wsparciu Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Dziedzictwa Kulturowego „KON-TAKT”.
