Nasza absolwentka, mgr Katarzyna Witalis, otrzymała wyróżnienie w konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków na najlepsze prace studialne, naukowe oraz popularyzatorskie, dotyczące ochrony zabytków i muzealnictwa!
Praca pod tytułem Polichromia ścienna drewnianego kościoła w Haczowie (1494 r.). Wpływ ingerencji konserwatorskich z II poł. XX wieku na współczesny odbiór materii malarskiej prowadzona pod kierunkiem dra hab. Jarosława Adamowicza, prof. ASP w Pracowni Konserwacji i Restauracji Malowideł na Drewnie.
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Michała Archanioła w Haczowie (1459 r.) jest jednym z najcenniejszych obiektów zabytkowych na mapie drewnianej architektury Polski. Jego wyjątkową wartość podkreśla wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Posiada jedyne znane w Polsce figuralne, gotyckie (1494 r.) malowidła ścienne na drewnie. Dzięki współpracy z Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w Przemyślu obiekt stał się przedmiotem pracy magisterskiej. Działania konserwatorskie skupiły się na scenie Upadku Chrystusa pod krzyżem na płn. ścianie prezbiterium.W części teoretycznej niezwykle ważne było uwzględnienie sceny, jako części integralnej całości – prezbiterium i całego kościoła oraz jego najbliższego otoczenia.
W chwili rozpoczęcia prac oryginalna technologia malowidła była całkowicie zdominowana substancjami naniesionymi w czasie prac konserwatorskich w II poł. XX w. Kolorystyka znacznie ściemniała i pożółkła. Kluczowym elementem było uporządkowanie informacji archiwalnych oraz wykonanie badań fizyko-chemicznych, które pozwoliły rozróżnić i określić oryginalną technologię i liczne późniejsze nawarstwienia. Analizy i rozpoznanie znacząco wzbogacają naszą dotychczasową wiedzę o haczowskich malowidłach, które są wyjątkowe nie tylko ze względu na swój figuralny charakter, ale też wykonane zostały nietypową dla polichromii ściennych na drewnie technologią. Z uzyskanych wyników badań i obserwacji w obiekcie jednoznacznie wynika, że zastosowano szeroki wachlarz pigmentów (w tym malachit, azuryt i aurypigment), które łączono tłustym spoiwem temperowym.
Świątynia imponuje swoimi rozmiarami – jest to największy w Europie drewniany, gotycki kościół zbudowany w konstrukcji zrębowej. Widok od strony północnej. 
Scena Upadku Chrystusa pod krzyżem przed rozpoczęciem prac. 
Scena Upadku Chrystusa pod krzyżem po zakończeniu prac.
Przeprowadzone prace konserwatorskie w znacznym stopniu poprawiły stan i odbiór estetyczny przedstawienia. Z gotyckiej warstwy malarskiej nie tylko usunięto niepierwotne nawarstwienia (które dalekie były od oryginalnej technologii), ale też nie wprowadzono w jej strukturę żadnych substancji konsolidujących. Dzięki odważnym decyzjom i niekonwencjonalnym zabiegom uczytelniono wiele detali, a kolorystyka uległa rozjaśnieniu. Po oczyszczeniu i uzupełnieniu ubytków scena powróciła do charakteru malowideł ściennych na drewnie.