Wernisaż 11.01.2018, czwartek o godz. 18.15, Górny Pałac Sztuki TPSP w Krakowie
Powszechna akceptacja idei ochrony dziedzictwa kulturowego, wpisanej już w świadomość społeczną, nie jest równoznaczna ze zrozumieniem niezbędnych ograniczeń związanych z jej realizacją w praktyce.
 Chronimy krajobraz, ale chcemy wygodnie pracować w nowoczesnych zakładach i wypoczywać w atrakcyjnie położonych i dobrze wyposażonych ośrodkach, z pięknymi widokami z okien. Restaurujemy zamki, pałace, kamienice, wille czy nawet wiejskie chaty, ale chcemy zapewnić w nich komfortowe warunki mieszkania. Nie zatrzymamy rozwoju cywilizacyjnego, nie zmienimy świata w skansen. Ochrona jest więc przede wszystkim umiejętnością wypracowania optymalnego kompromisu.
 Materialnym owocem tego kompromisu są – w przeważającej części – obiekty zgromadzone na wystawie: malowidła ścienne uratowane z rozpadających się ruin, przeniesione z remontowanych budynków, a ostatnio nawet ze zmieniających ekspozycję galerii sztuki współczesnej.
 (…) poprzez wystawę, chcemy przybliżyć tę problematykę społeczeństwu Krakowa. Chcemy ukazać wartości wynikające nie tylko z atrakcyjności elementów samego zbioru, ale też z trybu jego powstawania.
 Ratowanie malowideł z budynków popadających w ruinę lub zagrożonych z innych powodów wpisane było w proces dydaktyczny od początku działalności Wydziału. Powojenne akcje ratunkowe prowadzone pod kierunkiem prof. Józefa Edwarda Dutkiewicza i późniejsza konsekwentna ich kontynuacja aż do czasów współczesnych sprawiły, że zabieg przenoszenia malowideł ściennych rozwinął się na naszym Wydziale bardziej niż w innych ośrodkach kształcenia konserwatorów. Nasz program kształcenia był wzorem również dla ośrodków dydaktycznych w wielu krajach Europy. Zajęcia w Pracowni Przenoszenia i Rozwarstwiania Malowideł Ściennych są do dziś atrakcją dla zagranicznych stypendystów i stażystów.
 Taki profil działalności sprawił, że w posiadaniu Akademii znalazł się zbiór niezwykle cennych transferów. Malowidła pochodzą z kilku epok stylowych – od wczesnego gotyku aż do dzieł najnowszych. Zbiór jest unikatowy, jedyny w Polsce, a i w Europie trudno o bezpośredni odpowiednik.
 Prezentowany (w bardzo ograniczonym wyborze) zestaw transferów malowideł ściennych jest zbiorem wyjątkowym. Jego wartości upatrywać należy nie tylko w sumie wartości poszczególnych eksponatów, choć i ta jest niezaprzeczalna, ale przede wszystkim w trybie gromadzenia obiektów. Jest on ściśle powiązany z działalnością dydaktyczną Akademii, z kształceniem kadr konserwatorskich i kształtowaniem obywatelskich postaw w odniesieniu do ochrony dziedzictwa kulturowego.
Prof. Edward Kosakowski. Fragment Wstępu do katalogu wystawy – Czy warto…?